Baba drożdżowa- odkrywam tajemnice przepisu

Babki drożdżowej nigdy nie chciałam robić. Uważałam że to rzecz zbyt skomplikowana i wymagająca zbyt długiego czasu przygotowania. Odstraszało mnie ręczne wyrabianie ciasta na stolnicy, czekanie na wyrośnięcie i sama delikatność ciasta (nie wolno zaziębić, nie wolno przegrzać, rośnie czy nie rośnie...). 

No i najważniejsze - wiedziałam, że nigdy przenigdy nie dorównam Mamie, ktora jest Absolutną Królową Ciasta Drożdżowego. Po swojej Mamie zresztą czyli mojej Babci Kunegundzie.

Aż któregoś pięknego dnia, proste pytanie z ust syna zniszczyło mój błogostan nieumiejętności: "Mamo dlaczego nie upieczesz mi takiego ciasta jak babcia?" Babcia daleko, pomocy znikąd a duma nie pozwala odpowiedziec "Bo nie umiem." Spróbowałam.

Przepis od Mamy dostałam opisany w zaledwie kilku słowach mailem. Zamiast przecinków bylo "wiesz jak" lub "widziałaś przecież". 

I brzmiało mniej więcej tak:

1 jako i 2 żółtka, ubijasz z cukrem i zapachem lub startą skórką cytrynową, sól (nie zapomnieć!), dodać mąkę i ciepłe mleko, dobrze wymieszać, jeszcze raz mleko, a potem roztopiony smalec i surowe masło albo całość jednego lub drugiego i pozostawić do wyrośnięcia.   

I wszystko jasne :)

Ciasto wyszło rewelacyjnie za pierwszym razem. W życiu.

A teraz tłumaczenie dla Was.

Składniki:

drożdże

1 3/4 szklanki mleka

1 jajo i 2 same żółtka

7 dkg cukru pudru

10 dkg masła lub smalcu albo pół na pół

1/2 kg mąki

aromat lub strata skórka z cytryny

nadzienie lub jego brak

No i przechodzimy do dzieła.

Bierzemy robot kuchenny z dużą misą i wsypujemy cukier puder oraz wbijamy jajko i 2 żółtka (tych ostatnich może być ile chcecie nawet 10 albo więcej) oraz aromat. 

Do babki różanej używam różanego, do zwykłej skórki z cytryny lub olejku cytrynowego.

Mieszamy aż zrobi się puszyste. Dodajemy masło. Dalej robot się dwoi i troi a my w mikrofali podgrzewamy szklankę mleka i wsypujemy do niej drożdże (ja używam suchych w ilości opisanej na opakowaniu w przeliczeniu na kg mąki). Dolewamy drożdże z mlekiem, dosypujemy mąkę, sól (bez soli nie będzie smaku) i potem jeszcze 3/4 szklanki mleka bo robot zaczyna się krztusić od nadmiaru mąki. No i teraz powinno być już dobrze.

(Łatwość przepisu na to skomplikowane ciasto polega na tym, że sukcesywnie dodajecie roboty robotowi a nie sobie... a wasz piekarnik i minutnik dokończą dzieła. Wam pozostanie jedynie triumfalne postawienie ciasta na stół oraz aplauz biesiadników).

Robot sobie dalej miesza (można zmienić końcówkę na hak do ciasta) i jak już widzicie, że ciasto zaczyna odstawać od brzegów to ciasto wyjmujemy na posypana mąką stolnice. 

Teraz w zależności od tego czy mamy formę podłużną, czy okrągłą - formujemy walec dłuższy lub krótszy. Wpychamy ciasto do nasmarowanej masłem i posypanej mąką formy i wkładamy do piekarnika nagrzanego na 40 - 50 stopni C.

Jeżeli chcecie, żeby w cieście było nadzienie to trzeba ciasto delikatnie rozwałkować, z nadzienia zrobic grubą kreche wzdłuż dłuższego boku prostokąta, zawinąć i taki zwitek przełożyć do formy.

40-60 min - i ciasto wyrasta ponad forme, przekręcacie temperature na 180 stopni i za pół godziny do 40 min babka gotowa. Wystarczy posypać cukrem pudrem. 

Niestety musze was przestrzec - gen udanej babki drożdżowej jest dziedziczny. Albo się go ma albo nie.

Ale jeżeli do mojego przepisu dodacie dużo serca to też się uda!
Czekam na echa waszej przygody kulinarnej z babka drożdżową.

Smacznego!